²konvenci/o ^PV

1.

Tio, kio estas starigita per esprimita aŭ neesprimita interkonsento ene de homgrupo, socio, t.e. regulo, kondutnormo kc: sociaj konvencioj (deco); ili baras al si la sanan naturon per sensencaj konvencioj [1]; seniĝi de la konvencioj kaj adaptiĝoj por momento ^LGA ; rompanto de konvencioj ^KKr ; la lingvo estas nenio alia ol iaspeca konvencio inter la personoj, kiuj ĝin uzas ^Ret ; la klerika komitato […] elektis literumadon, kiu imitis la nekonsekvencajn kaj netaŭgajn konvenciojn de la skribita angla lingvo [2]. kutimo², tradicio, moro

2.

Traktato ¹: konvencio gardanta la aŭtorajn rajtojn; la poŝta konvencio de Bern; validiĝis en 1978 la Konvencio de Barcelono por protektado de Mediteraneo [3]; la Konvencio de Vieno pri diplomatiaj rilatoj (1961) [4]; Cameron volas nuligi en Britio la eŭropan konvencion pri homaj rajtoj kaj ĝin anstataŭigi per brita ekvivalento [5].

3.

Nacia eksterordinara asembleo (ekzemple por ellabori konstitucion): la Franca konvencio (1792–1795); 16 diversnaciaj konvencianoj el la plej granda politika forto de la Eŭropa Parlamento, la konservema Eŭropa Popola Partio, proponis adapti formulon el la pola konstitucio [6].

Rilata al aŭ rezultanta el konvencio: konvencia klaŭzo; la konversacio ne estis tute konvencia […], sub la vortoj de la viro ankoraŭ kaŝis sin la pagana faŭno ^LGA ; mi ne alrigardis ŝin, nur aŭskultis la unuajn konvenciajn vortojn ^KKr ; kelkfoje ŝi estas malpura, ĉar nia silenta interkonsento estas, ke inter ni ne ekzistas konvenciaj baroj ^KKr ; konvencia militado estas kondukata per konvenciaj armiloj kaj batalkampaj taktikoj inter du aŭ pliaj ŝtatoj en malfermita konfronto [7]; la aŭtoro estas nekonata, kaj la atribuo al Salomono estas nur konvencia [8]; li certas, ke konvencia edukado pereigas la animon [9]. kutima, tradicia