kataliz/i ^PIV1

(tr)

1.

(pri substanco) Faciligi ĥemian ŝanĝon, ne estante mem ŝanĝita: fruan kernosintezon helpis — katalizis — la ĉeesto de ŝarĝoportaj pezaj partikloj [1].

2.

(figure) Vigligi, instigi: la Manifesto de Prago katalizis senteblan pliaktiviĝon en UEA [2].

Reakcio pelata de katalizilo: la vivo estas ... ĥemia fenomeno, kies fundamentaj meĥanismoj estas polimerizado kaj katalizo [3].

Katalizilo: enzimoj kaj aliaj katalizantoj [4].

Substanco kiu katalizas, vigligante reakcion: la plimulto de la solidaj kataliziloj estas metalo aŭ oksido, sulfido aŭ halogenido de metalo aŭ duonmetaloj [5]; (figure) la „Bronza soldato” en la centro de Talino ne vere estis la ĉefa kaŭzo de la krizo, sed nur katalizilo [6].