kanoniko
Honora titolo donebla de episkopo al pastro alligita al katedralo
por reciti la publikajn preĝojn kaj konsili la episkopon:
la kanoniko de Notre-Dame, ekslakeo de l’ kardinalo, rekomendis lin al Lia
Kardinala Moŝto, kiel homon fidelan
[1];
la kanonikoj de Prago kaj de Vyšehrad sendis al Konstanco liajn malamikojn, kiuj
abomenis neniun rimedon por makuli la honoron kaj la bonan nomon de Hus
[2];
episkopoj, kanonikoj, ⫽
kaj abatoj kaj monaĥoj ⫽
[…] ĉiuj estas niaj predoj
[3].
1.
Internacia krestomatio, Tri Musketeroj
2. Monato, Gerrit Berveling: Katolikismo: Johano Hus – ĉu ne plu herezulo?
3. trad. P.-J. Doumen: Karlo kaj Elegasto, 2012
2. Monato, Gerrit Berveling: Katolikismo: Johano Hus – ĉu ne plu herezulo?
3. trad. P.-J. Doumen: Karlo kaj Elegasto, 2012
- angle:
- canon
- beloruse:
- канонік
- ĉeĥe:
- kanovník
- france:
- chanoine
- germane:
- Kanoniker, Stiftsherr, Chorherr
- hispane:
- canónigo
- hungare:
- kanonok
- japane:
- 教会参事会員 [きょうかいさんじかいいん]
- katalune:
- canonge
- nederlande:
- kanunnik
- pole:
- kanonik
- portugale:
- cônego
- ruse:
- каноник
- slovake:
- kanonik
- ukraine:
- канонік