kamufl/i ^SPV

(tr)

1.

Maski militobjekton, donante al ĝi la aspekton, koloron aŭ formon de la ĉirkaŭaĵoj: kamufli sin inter la foliaro [1]; vestante sin en ĉifonoj […] oni kamuflis sin ĉiel [2]; ili kamuflis figurojn de Sankta Maria [3].

2.

(figure) Kaŝmaski (p.p. sento ks): Majstrokulto kaj nebula ideismo servis por kamufli seriozajn disputojn [4]; mi kamuflis miajn argumentojn kaj analizon kiel eseon [5]; pri sarso oni komence provis silenti, mensogi, kamufli, trompi [6].

Ago kamufli; maniero, rimedo per kio oni kamuflas: la ĉifonoj estu nur supra kaj surfaca kamuflo [7]; nenio povis protekti la nomadon kaj liajn familianojn kaj bestaron […] krom la glavo kaj la sekreteco de kamuflado [8].

Io kamuflita, ŝajnigita, maskita: (figure) sub kamuflaĵo de „demokratiaj“ institucioj kaŝas sin esence polica ŝtato [9]; (figure) pli fruaj eksplikoj, ekzemple de Metoro, montriĝis kamuflaĵoj, faritaj pro la turmentita konscienco de la novkristaniĝinto [10].

Tio, kio servas por kamufli (retoj, branĉoj ktp): (figure) [ĉu] la tuta diskutado pri la filino Katarina estus nur kamuflilo por la mikrofono, aŭ kodo, per kiu ili babilis pri siaj spion-aferoj [11]?