ĵuĵu/o NeoGlo
ĵuĵuo
(malofte)
-
Bagatelo,
senvaloraĵo:
estu nur flor’, ĵuĵuo senutila,
sed bela
[1];
la Strato de la Turkoj, kun sia brilega ekspono de
ĵuĵuoj, turniĝis en melodian oazon
[2].
1.
I. Madách, trad. K. Kalocsay: La Tragedio de l' Homo, 19652.
G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent
Jaroj da Soleco, 1992
- beloruse:
- дробязь
- france:
- babiole
- germane:
- Pillepalle, Tand