imanent/a
imanenta
-
Karakterizas, rilate al iu estulo aŭ estularo, ĉion, kio estas
entenata en ili kaj ne rezultas de ekstera supera agado;
samspeca, samnatura:
la imanenta justo
(rezultanta de la natura ordo de la mondo);
laŭ Spinoza Dio estas imanenta en la mondo.
panteismo.
transcenda.
- angle:
- immanent, indwelling, inherent (in), intrinsic
- beloruse:
- іманэнтны, уласьцівы
- ĉeĥe:
- imanentní, uvnitř jsoucí
- ĉine:
- 內在 [nèizài], 固有 [gùyǒu], 与生俱来 [yǔshēngjùlái]
- france:
- immanent (phil.)
- germane:
- immanent
- hispane:
- inmanente
- hungare:
- immanens, benne rejlő
- japane:
- 内在する [ないざいする], 内在的な [ないざいてきな]
- katalune:
- immanent
- nederlande:
- immanent
- portugale:
- imanente
- ruse:
- имманентный, свойственный, присущий
- slovake:
- imanentný, vnútri existujúci
- ukraine:
- іманентний, властивий, притаманний
administraj notoj
~a:
Mankas fontindiko.
~a:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.