^*ĥaos/o, kaos/o

1.

Laŭ la greka kaj aliaj antikvaj konceptoj pri mondorigino, konfuza stato de ĉiuj elementoj de la universo, antaŭ la organizado al ili de la dioj.

2.

(figure) Senorda konfuzo: meze de la aperinta intergrupa ĥaoso [1]; tiu ĉi tuta ĥaoso, kiu postulas tutajn jarojn da pacienca laborado ^EE ; tio ne estis pensoj, tio estis ĥaoso ^Marta ; la ĥaoso de la kortega vivo [2]; mi […] havas tian ĥaoson en la kapo, ke iafoje mi forgesas, por kio mi venis ĉi tien [3]; la konferenco finiĝis en ĥaoso, sen iuj rezultoj [4]; plena kaoso regas en la hinda kalendaro [5]; sen kapablo movi sin aŭ vortigi la kaoson de sia interno [6].

tohuvabohuo

1.

Rilata al ĥaoso.

2.

(figure) Senorda: forto primitiva […], kiu en la plej bona okazo estas kapabla krei nur objektojn kriplajn, ĥaosajn kaj nekompletajn ^Marta ; la tujaj reagoj al tiu okazintaĵo estis panikaj kaj ĥaosaj [7]; ni legas biografiojn de esperantistaj partoprenintoj en tiu kaosa historio [8]; la homaro iom post iom evoluas de milita kaj ĝenerale kaosa stato internacinivele al stato, kie regas longdaŭraj paco [9].

Malordege: tiu multege kosta transportado parte okazis ĥaose [10]; en ĉiu historieto la homoj, bestoj aŭ objektoj interparolas plimalpli kaose [11].

Malordigi, konfuzi ĝis plena neregeblo: la agresemaj radikaluloj tial ne nur ne sukcesis ĥaosigi aŭ malebligi la traktadojn de financistoj, sed samokaze ili perdis la simpation de la ĉeĥa socio [12]; la pluvo iom ĥaosigis la sonprovojn, sed finfine la teknikistoj kaj muzikistoj elturniĝis [13].