halogen/o

halogeno

KEM
Ĝenerala nomo donata al la elementoj kloro, bromo, jodo kaj fluoro pro ilia reagemo al saloj kun metaloj (etimologie: „salformanto“, „salnaskanto“): la halogena familio konsistas el la elementoj de la kolumno 17 (VIIB) en la perioda tabelo […], en 1811, la germana fizikisto Johann Schweigger (1779-1857) eltrovis, ke kloro, la unua halogeno malkovrita, kuniĝas rekte kun metalo por formi salon, kaj li elpensis la vorton „halogeno“ [1].
angle:
halogen
beloruse:
галяген
bulgare:
халоген
ĉeĥe:
halogen
ĉine:
卤族化合物 [lǔzúhuàhéwù]
france:
halogène
germane:
Halogen, Salzbildner
hispane:
halógeno
hungare:
halogén, sóképző
indonezie:
halogen
itale:
alogeno
japane:
ハロゲン
katalune:
halogen
nederlande:
halogeen
perse:
هالوژن
pole:
halogenek
portugale:
halogênio
ruse:
галоген, галоид
slovake:
halogén
ukraine:
галоген, галоїд

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.