*genitiv/o
*genitivo
-
Deklinacia kazo, kiu montras posedon,
kvaliton, la tuton,
de kiu oni prenas parton ktp, ordinare tradukita en Esperanto
per la prepozicioj de kaj da.
- angle:
- genitive
- beloruse:
- родны склон
- bretone:
- genitiv, tro-c'henel
- ĉeĥe:
- 2.pád, genitiv
- ĉine:
- 第二格 [dìèrgé]
- france:
- génitif
- germane:
- Genitiv, Wesfall, zweiter Fall
- hispane:
- genitivo
- hungare:
- birtokos eset, genitivus
- japane:
- 属格 [ぞっかく], 所有格 [しょゆうかく]
- katalune:
- genitiu
- nederlande:
- genitief
- pole:
- dopełniacz
- portugale:
- genitivo (gramática)
- ruse:
- родительный падеж
- slovake:
- 2. pád, genitív
- svede:
- genitiv
- ukraine:
- родовий відмінок, ґенітив
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.