gaŭĉ/o SPV

gaŭĉo

Ano de miksita, eŭropan-indiana popolo de Sudameriko, kies metio estas ordinare rajde gardi la brutojn: havante kiel unu el ĉefaj ekonomiaj bazoj la bovĉasadon, jam aperis klare el la 17-a jarcento loĝantaro kiu iĝos paradigma kaj poste decidiga en la sendependisma epoko: tiu de gaŭĉoj [1]; huasoj troviĝas tra tuta Centra kaj Suda Ĉilio [dum] la ŝafbredistoj de Magalana Regiono estas gaŭĉoj, la ĉefa diferenco inter huaso kaj gaŭĉo estas ke huasoj dediĉas sin ankaŭ al agrikulturo same kiel al brutobredado [2]. VD:vakero
beloruse:
 гаўча
bulgare:
 гаучо
france:
 gaucho
germane:
 Gaucho
hispane:
 gaucho
hungare:
 gaucho
katalune:
 gautxo
nederlande:
 gaucho
portugale:
 gaúcho
ruse:
 гаучо
ukraine:
 гаучо

administraj notoj