1fleksi/o

fleksii

(tr)
LIN Ŝanĝi vortoformojn laŭ la gramatikaj kategorioj de koncerna lingvo: konjugacii verbojn, deklinacii substantivojn ktp.
angle:
inflect
beloruse:
зьмяняць (слова: скланяць, спрагаць і да г. п.)
ĉeĥe:
ohýbat (skloňovat| časovat)
france:
fléchir (gramm.)
germane:
beugen, flektieren
hungare:
ragoz
nederlande:
buigen (taalk.)
pole:
odmieniać
portugale:
flexionar
ruse:
изменять (слово по словоформам)
slovake:
ohýbať (skloňovať, časovať), ohýbať (skloňovať| časovať)
ukraine:
відмінювати

fleksio

1.
GRA Sistemo de diversaj gramatikaj formoj, kiujn povas akcepti vorto; fleksiado: la ĉefaj ŝanĝoj kiujn proponas la nova projekto estas ... la forigo de la akuzativo, de la fleksio ĉe la adjektivoj (t.e. la adjektivo devis iĝi nevaria, nefleksiebla) [1]. SUB:deklinacio, konjugacio. PRT:paradigmo
2.
= Fleksiilo: li uzas la nombrajn signojn ... por ĉiuj gramatikaj fleksioj [2].
1. G. Waringhien: Lingvo kaj vivo, Rotterdam: UEA, 1989. P. 52-53.
2. Zamenhof: citite laŭ PIV, art. „fleksio„
angle:
inflexion
beloruse:
1. словазьмяненьне 2. флексія
ĉeĥe:
flexe, ohýbání (mluv.)
france:
flexion (gramm.)
germane:
Beugung, Biegung, Flexion, Flektion
hispane:
inflexión
hungare:
1. ragozás 2. rag
japane:
屈折 [くっせつ], 語尾変化 [ごびへんか]
nederlande:
buiging, flexie
pole:
fleksja
portugale:
1. flexão, inflexão
ruse:
1. словоизменение 2. флексия
slovake:
ohýbanie, skloňovanie a časovanie
ukraine:
закінчення, флексія

fleksia

1.
LIN Fleksiebla (vorto, vortospeco).
2.
Kunfandema (lingvo)kunfanda (vorto).
beloruse:
1. зьменны (аб слове) 2. флектыўны
france:
1. variable (possèdant une flexion) 2. flexionnel
germane:
beugungsfähig, flektierbar
hispane:
1. flexivo
hungare:
1. ragozható 2. ragozó
japane:
屈折の [くっせつの], 屈折した [くっせつした], 変化した [へんかした]
nederlande:
verbuigbaar
pole:
fleksyjny
ruse:
1. изменяемый (о слове) 2. флективный (язык)
ukraine:
флективний

fleksiaĵo

LIN Vortformo aperanta en fleksiado.
angle:
inflexion
beloruse:
словаформа
france:
forme fléchie
hungare:
ragozott alak
pole:
fleksja
ruse:
словоформа

fleksiebla

GRA Karakterizas vorton aŭ vortospecon, kiu povas varii laŭ deklinacio aŭ konjugacio.
beloruse:
зьменны (аб слове)
france:
variable (possèdant une flexion)
germane:
beugungsfähig, flektierbar
hungare:
ragozható
nederlande:
verbuigbaar
pole:
odmienialny
ruse:
изменямый (о слове)
ukraine:
змінний

fleksiilo

LIN Lingva rimedo por krei fleksiajn vortoformojn: finaĵoj estas la plej kutima ekstera fleksiilo, sed la lingvoj germana kaj angla uzas ankaŭ umlaŭton (kiu estas speco de interna fleksiilo), kp „goose“ kaj „geese“.
angle:
inflexion
beloruse:
флексія
france:
flexif (procédé de flexion)
hungare:
rag
pole:
końcówka fleksyjna
ruse:
флексия

nefleksiebla, senfleksia

GRA Karakterizas vorton aŭ vortospecon, kies formo ne varias: en la eŭropaj lingvoj, la adverbo estas ordinare senfleksia vorto PIV .
beloruse:
нязьменны (аб слове)
france:
invariable (sans flexion)
germane:
nicht beugungsfähig, unflektierbar
hispane:
invariable
hungare:
ragozhatatlan, nem ragozható
japane:
不変化の [ふへんかの]
nederlande:
onbuigbaar (gramm.)
pole:
nieodmienny
ruse:
неизменямый (о слове)
ukraine:
невідмінюваний, незмінюваний, незмінний

administraj notoj

pri ~o 2.:
	  Ne konante la kuntekston, estas malfacile aserti, ke la ekz-o
	  uzas “~oj“ en la senco de "~iloj". Sxajnas al mi, ke la unua
	  senco konvenus.
	  [MB]
	
~i: Mankas fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~o: Mankas verkindiko en fonto.
~a: Mankas fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~aĵo: Mankas fontindiko.
~aĵo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ebla: Mankas fontindiko.
~ebla: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ilo: Mankas fontindiko.
~ilo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
ne~ebla, sen~a: Mankas dua fontindiko.
ne~ebla, sen~a: Mankas verkindiko en fonto.