fleksii
(tr)
Ŝanĝi vortoformojn laŭ la gramatikaj kategorioj de koncerna lingvo:
konjugacii verbojn,
deklinacii substantivojn ktp.
- angle:
- inflect
- beloruse:
- зьмяняць (слова: скланяць, спрагаць і да г. п.)
- ĉeĥe:
- ohýbat (skloňovat| časovat)
- france:
- fléchir (gramm.)
- germane:
- beugen, flektieren
- hungare:
- ragoz
- nederlande:
- buigen (taalk.)
- pole:
- odmieniać
- portugale:
- flexionar
- ruse:
- изменять (слово по словоформам)
- slovake:
- ohýbať (skloňovať, časovať), ohýbať (skloňovať| časovať)
- ukraine:
- відмінювати
fleksio
- 1.
Sistemo de diversaj gramatikaj formoj, kiujn povas akcepti
vorto; fleksiado:
la ĉefaj ŝanĝoj kiujn proponas la nova projekto estas ...
la forigo de la akuzativo, de la fleksio ĉe la adjektivoj
(t.e. la adjektivo devis iĝi nevaria,
nefleksiebla)
[1].
deklinacio,
konjugacio.
paradigmo- 2.
- = Fleksiilo: li uzas la nombrajn signojn ... por ĉiuj gramatikaj fleksioj [2].
- angle:
- inflexion
- beloruse:
- 1. словазьмяненьне 2. флексія
- ĉeĥe:
- flexe, ohýbání (mluv.)
- france:
- flexion (gramm.)
- germane:
- Beugung, Biegung, Flexion, Flektion
- hispane:
- inflexión
- hungare:
- 1. ragozás 2. rag
- japane:
- 屈折 [くっせつ], 語尾変化 [ごびへんか]
- nederlande:
- buiging, flexie
- pole:
- fleksja
- portugale:
- 1. flexão, inflexão
- ruse:
- 1. словоизменение 2. флексия
- slovake:
- ohýbanie, skloňovanie a časovanie
- ukraine:
- закінчення, флексія
fleksia
- 1.
-
Fleksiebla
(vorto, vortospeco).
- 2.
- Kunfandema (lingvo) aŭ kunfanda (vorto).
- beloruse:
- 1. зьменны (аб слове) 2. флектыўны
- france:
- 1. variable (possèdant une flexion) 2. flexionnel
- germane:
- beugungsfähig, flektierbar
- hispane:
- 1. flexivo
- hungare:
- 1. ragozható 2. ragozó
- japane:
- 屈折の [くっせつの], 屈折した [くっせつした], 変化した [へんかした]
- nederlande:
- verbuigbaar
- pole:
- fleksyjny
- ruse:
- 1. изменяемый (о слове) 2. флективный (язык)
- ukraine:
- флективний
fleksiaĵo
-
Vortformo aperanta
en fleksiado.
- angle:
- inflexion
- beloruse:
- словаформа
- france:
- forme fléchie
- hungare:
- ragozott alak
- pole:
- fleksja
- ruse:
- словоформа
fleksiebla
-
Karakterizas vorton aŭ vortospecon, kiu povas varii laŭ
deklinacio aŭ konjugacio.
- beloruse:
- зьменны (аб слове)
- france:
- variable (possèdant une flexion)
- germane:
- beugungsfähig, flektierbar
- hungare:
- ragozható
- nederlande:
- verbuigbaar
- pole:
- odmienialny
- ruse:
- изменямый (о слове)
- ukraine:
- змінний
fleksiilo
-
Lingva rimedo por krei fleksiajn vortoformojn:
finaĵoj estas la plej kutima ekstera fleksiilo, sed la lingvoj
germana kaj angla uzas ankaŭ umlaŭton (kiu estas speco de interna
fleksiilo), kp „goose“ kaj „geese“.
- angle:
- inflexion
- beloruse:
- флексія
- france:
- flexif (procédé de flexion)
- hungare:
- rag
- pole:
- końcówka fleksyjna
- ruse:
- флексия
nefleksiebla, senfleksia
-
Karakterizas vorton aŭ vortospecon, kies formo ne varias:
en la eŭropaj lingvoj, la adverbo estas ordinare
senfleksia vorto PIV
.
- beloruse:
- нязьменны (аб слове)
- france:
- invariable (sans flexion)
- germane:
- nicht beugungsfähig, unflektierbar
- hispane:
- invariable
- hungare:
- ragozhatatlan, nem ragozható
- japane:
- 不変化の [ふへんかの]
- nederlande:
- onbuigbaar (gramm.)
- pole:
- nieodmienny
- ruse:
- неизменямый (о слове)
- ukraine:
- невідмінюваний, незмінюваний, незмінний
administraj notoj
pri
~o 2.:
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~o: Mankas verkindiko en fonto.
~a: Mankas fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~aĵo: Mankas fontindiko.
~aĵo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ebla: Mankas fontindiko.
~ebla: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ilo: Mankas fontindiko.
~ilo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
ne~ebla, sen~a: Mankas dua fontindiko.
ne~ebla, sen~a: Mankas verkindiko en fonto.
Ne konante la kuntekston, estas malfacile aserti, ke la ekz-o uzas “~oj“ en la senco de "~iloj". Sxajnas al mi, ke la unua senco konvenus. [MB]~i: Mankas fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~o: Mankas verkindiko en fonto.
~a: Mankas fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~aĵo: Mankas fontindiko.
~aĵo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ebla: Mankas fontindiko.
~ebla: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ilo: Mankas fontindiko.
~ilo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
ne~ebla, sen~a: Mankas dua fontindiko.
ne~ebla, sen~a: Mankas verkindiko en fonto.