fenico
Ano de popolo vivinta ekde la 3a jarmilo a. K. en Fenicujo, aktiva en ŝipa komercado
kaj koloniado ĉirkaŭ Mediteraneo,
ekde la 9a jarcento a. K. dependa je diversaj imperioj:
la fenicoj parolis ŝemidan lingvon
[1].
1.
Sergio Pokrovskij: Slavonaj skriboj, La Ondo de Esperanto, numero 52a, 1999:2a
- angle:
- Phoenician
- beloruse:
- фінікіец
- ĉeĥe:
- Féničan
- ĉine:
- 腓尼基人 [féiníjīrén], 腓尼基 [féiníjī]
- france:
- Phénicien (subst.)
- germane:
- Phönizier
- hungare:
- föníciai
- japane:
- フェニキア人 [フェニキアじん]
- pole:
- Fenicjanin
- portugale:
- fenício
- ruse:
- финикиец
- slovake:
- Feničan
- ukraine:
- фінікієць
10fenica
- Rilata al fenicoj.
- angle:
- Phoenician
- beloruse:
- фінікійскі
- france:
- phénicien (adj.)
- germane:
- phönizisch
- hungare:
- föníciai
- pole:
- fenicki
- portugale:
- fenício
- ruse:
- финикийский
10Fenicujo
La devena lando de fenicoj, inter Lebanona montaro kaj
la orienta bordo de Mediteranea maro, proksimume nuna Libano.
Fenicio
- angle:
- Phoenicia
- beloruse:
- Фінікія
- france:
- Phénicie
- germane:
- Phönizien
- hungare:
- Fönícia
- pole:
- Fenicja
- portugale:
- Fenícia
- ruse:
- Финикия