celuloido
Facile flamiĝa komponaĵo el kamforo
kaj nitrocelulozo (fulmkotono), el kiu oni fabrikas diversajn objektojn:
en la 19a jarcento la usona presisto John Wesley Hyatt produktis la unuan
naturan plaston, nome celuloidon
[1];
ĝis 1950 oni produktis filmbendojn el celuloido;
la sekvantan sabaton José Arcadio Buendía surmetis
la nigra-drapan veston, la celuloidan kolumon kaj la ŝam-ledajn
botojn
[2].
celoidino
1.
Monato, Walter Klag: Plasto planta
2. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992
2. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992
- beloruse:
- цэлюлёід
- ĉeĥe:
- celuloid
- ĉine:
- 假象牙 [jiǎxiàngyá], 賽璐珞 [sàilùluò]
- france:
- celluloïd
- germane:
- Zelluloid
- greke:
- σελουλόιντ
- hebree:
- צלולואיד
- hispane:
- celuloide
- hungare:
- celluloid
- itale:
- celluloide
- japane:
- セルロイド
- katalune:
- cel·luloide
- pole:
- celuloid
- portugale:
- celulóide
- ruse:
- целлулоид
- slovake:
- celuloid
- ukraine:
- целулоїд