^*ankr/o

1.

Pezaĵo, ordinare fera kun du hokegoj, kiun oni surfundigas por fiksi naĝantan objekton (ŝipon, marsignon, platformon): ili ĵetis kvar ankrojn el la ŝipmalantaŭo, kaj preĝis, ke tagiĝu [1]; Johano […] ordonis levi la ankron [2]; malproksime en la maro la akvo estas […] pli profunda, ol povas atingi ia ankro [3]; kun bruo la ankroj estas delasitaj [4]; la ŝipo ĵetis ankron en la haveno [5]; la ŝipo staris sur ankro ĉe tiu bordo [6]; estis kvazaŭ fortikaj ankroŝnuroj, […] tiradis la koboldon supren [7]; ĉiu speco de varo estis aĉetebla, „de pinglo ĝis ankro“, kiel diras la angla esprimo ^KrM . kapstano, vindaso

2.

Similspeca objekto por alterigi balonojn.

1.

(ntr)
Restadi en loko, kie oni ĵetis ankron: ni devis ankri ĝis la difekto estis riparita [8]; la generalo ankris apud la malbordo ^DKM ; ni nun ankrumis en ĉi tiu haveno ^MortulŜip ; kelkaj remis al la rifo por ankrumi ^VRA ; la forteco de la uragano certe rompis la ĉenojn per kiuj la subakvigitaj eksplod-minoj, fiksitaj dum la milito de la rusoj, estas ankrigitaj ^KKl .

2.

(tr)
Fiksi per ankro: la kruta rando de la lago […] preskaŭ ne permesas ankri boaton [9].

Loko, kie oni povas ankradi, rodo: la anglaj maraj rabistoj […] forprenis ŝipojn de la ankrejo [10]; la Angloj staris sur la ankradejo, en la tago, kiu estas glora en la kronikoj de Danujo [11].