anapesto
- Verspiedo konsistanta el tri silaboj, el kiuj la du unuaj estas mallongaj aŭ senakcentaj, kaj la tria longa aŭ akcenta; simb. /υυ‐/: „apostol'“ konsistigas anapeston; klasika formo, tiu plejofte uzata de Horacio: kvarversaj strofoj el du sammetrikaj versoj, konsistantaj el du jamboj, poste anapesto, poste ankoraŭ jambo, la tria verso konsistas el kvar jamboj plus lasta mallonga silabo, kaj la lasta verso el du daktiloj kaj du spondeoj [1].
1.
Monato, Carlo Minnaja: Nuntempo en antikva vesto, 2012
- angle:
- anapest, anaepest, antidactylus
- beloruse:
- анапэст
- bulgare:
- анапест
- ĉeĥe:
- anapest
- france:
- anapeste
- germane:
- Anapäst
- hebree:
- אנפסטו, משקל קצר-קצר-ארוך
- hungare:
- anapesztus
- japane:
- 短短長格 [たんたんちょうかく]
- nederlande:
- anapest
- pole:
- anapest
- portugale:
- anapesto
- rumane:
- anapest
- ruse:
- анапест
- slovake:
- anapest
- ukraine:
- анапест
n-anapesto
- Metro, ĉefe konsistanta el n anapestoj; simb. /‐υυ/n: trianapesto.
- beloruse:
- мэтар з n анапэстаў
- france:
- tri~o: trimètre anapestique.
- pole:
- metrum
- portugale:
- n-anapéstico tri~o: trianapéstico.
- rumane:
- măsură metrică