¹ambici/o ^PV

1.

Gloramo, honoramo: lia ambicio estis fariĝi grandfama, kaj la laŭdoj estis por li necesaĵo [1]; mia granda ambicio estas fariĝi unu tagon fama arĥitektura artisto [2]; la ambicio ne permesis al li cedi al la volo de l’ homamasoj, kaj samtempe pro malkuraĝeco li ne riskis kontraŭstari [3]; mi mem estis malriĉa kaj ambicia, kiel vi, mi trairis eble samajn provojn, kiel vi [4]; la ambicio de la junulo estis nur la senpera sekvo de ridegindaj revadoj de l’ infano [5].

2.

Afero aspirata, dezirata, celata pro ambicia sento: partia ambicio [6]; ambicio estas la deziro, per kiu ĉiuj emocioj estas instigataj kaj plifortigataj kaj tial ĉi tiu emocio povas esti regata tiel malfacile [7]; politikaj ambicioj de subridantaj mistifikistoj [8]. aspiro

Havanta ambicion: lia riĉaĵo kaj povo [ja ne] transiru en la manojn de ambiciaj friponoj [9]! kiel do ambicia, enviema, postulema kaj senbrida en siaj postuloj ŝi estis ^Marta ! ambiciaj homoj ne amas katojn, sed des pli la humilajn hundojn [10].

(x)

Esti ambicia pri: ni ambicias, ĉu ĉeestante aŭ forestante, esti akceptindaj ĉe [Dio] [11]; vera saĝulo estas tiu, kiu vivas modeste, ne ambicias, ne perfortas [12]; mi ne ambicias tian gloron, al tia gloro. aspiri, klopodi, peni, pretendi¹, strebi¹