afrikato
- Ekfrota konsonanto: afrikatoj komenciĝas kiel plozivo (plej ofte alveolara konsonanto kiel [t] aŭ [d]), sed ellasiĝas kiel frikativa konsonanto (kiel [s] aŭ [z] aŭ, en kelkaj lingvoj, en frikativa trila konsonanto) anstataŭ rekte en la sekvan vokalon aŭ vortan finon [1].
Rim.:
Kompreneble, afrikato neniel rilatas al Afriko, ĝi devenas de
la latina „affricatus“, pasiva participo de
„affricare“ = „ad“ + „fricare“ =
„ek/frot/at/a“ (la prefikso „ad-“ havas ĉi
tie la signifon de „ek-“, kiel en
„ad/amare“ = „ek/ami“). Do
„ekfrota“ tute klare kaj esperantece esprimas ekzakte la
saman ideon.
[Sergio Pokrovskij]
- angle:
- affricative
- beloruse:
- афрыката
- bulgare:
- африкат
- ĉeĥe:
- afrikáta, asibiláta, polosykavka
- france:
- affriquée (subst.)
- germane:
- Affrikat, Affrikata, Affrikate
- hispane:
- africada
- hungare:
- zár-réshang, affrikáta
- itale:
- affricata
- japane:
- 破擦音 [はさつおん]
- katalune:
- africat
- nederlande:
- affricaat
- perse:
- همخوان مرکب
- pole:
- afrykata
- portugale:
- africado, explosivo-fricativo
- rumane:
- consoană africată
- ruse:
- аффриката
- slovake:
- polosykavka (c| č| dz| dž)
- ukraine:
- африката