zeÅgm/o zeÅgmoserÄi 'zeŭgmo' [zeuxgm.0o] Retorika figuro. Rilato de du aÅ pluraj vortigoj al vorto, verbo aÅ esprimo kiu estas taÅga nur por unu el ili. Mi aÅdis kanti kaj danci. Tian paradoksan kunjugadon de esprimoj, kiuj ne kongruas unu kun la alia, oni nomas zeÅgmo. [1] 1. Tomáš Pumpr: La Zamenhofa Esperanto - simpozio pri -ata/-ita, Esperanto sen aspektoj? - Esperantologia studo angle: zeugma beloruse: зÑÑгма france: zeugme, zeugma germane: Zeugma hungare: zeugma itale: zeugma katalune: zeugma nederlande: zeugma pole: zeugma ukraine: зевгма administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.