^*zenit/o

^*zenito

serĉi 'zenito'

[zenit.0o]

1.: [zenit.0o.AST]; Punkto en kiu la vertikalo de iu loko renkontas la ĉielan imagan sferon: la suno estis en sia zenito antaŭdirante la sezonon de la varmegoj [1] triangulo formita, sur la sfero ĉiela, per la pol[us]o, la zenito kaj la suno [2]; la suno jam estis delonge deirinta de la zenito, kiam komenciĝis traveturado de la aŭgustanoj – vicaro impona, brila, […] kaj senfina [3]. nadirokulmino¹
2.: [zenit.0o.FIG]; (figure) Kulmino²: [li] forlasis la Movadon en 1911, je la zenito de sia literatura kariero [4]; la paraŝuto saltis en la aeron, atingis sian zeniton, komencis fali [5]; mia filo, forprenita de mi je la zenito de siaj juneco kaj sano [6]; la esperantista kontraŭforumemo ankoraŭ ne estas atinginta la zeniton [7]. apogeo²

1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, ĉap. 4
2. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto
3. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XXXVI
4. Ivo Lapenna, Tazio Carlevaro kaj Ulrich Lins: Esperanto en Perspektivo, Dua Parto
5. Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 24. Per Flugiloj De Facila Vento.
6. Anna Löwenstein: La ŝtona urbo, La Nazaretanoj
7. La Ondo de Esperanto, 2001, №3