vjel/o PIV1 vjeloserĉi 'vjelo' [vjel.0o] [vjel.0o.MUZ] Eŭropa kordinstrumento en kiu kranke movata radeto frotas la kordojn, kaj klavaro modifas la kordolongojn: ekzistis kordinstrumentoj; liuto, gitaro, liro, vjelo [1]; Klara kaj mi prenis vjelojn por ludi dum ili kantas [2]. 1. J. L. Tortel: La trobadoroj, Kajeroj el la Sudo, 1999-10, numero 44a2. Mari-elen: Faldfolio, 2007-01-03 beloruse: колавая ліра france: vielle à roue germane: Drehleier, Radleier hungare: tekerőlant, nyenyere itale: ghironda katalune: samfoina, viola de roda nederlande: draailier pole: viella (instrument) ukraine: струнно-клавішна ліра administraj notoj