vindas/o PIV1 vindasoserĉi 'vindaso' [vindas.0o] [vindas.0o.TEK] Horizontala vinĉo, kiu ne envolvas la ŝnuregon aŭ ĉenon (vd kapstano), uzata precipe por la ankra ĉeno: meze de la vindasoj kaj maŝinoj [1]; en landoj kie ne estas montaroj, la glisparaŝutistoj povas uzi vindason [2]. kapstano, kriko 1. Albert Camus, trad. Michel Duc Goninaz: La Fremdulo, S.A.T., 1993, p. 362. Vikipedio, Glisparaŝutado angle: windlass beloruse: брашпіль ĉeĥe: lodní rumpál ĉine: 轆 [lù], 辘 [lù], 轤 [lú], 轳 [lú], 絞車 [jiǎochē], 绞车 [jiǎochē] france: treuil germane: Bratspill hungare: gugora (horgonycsörlő), járgány (horgonycsörlő) katalune: molinet (nàut.) nederlande: windas pole: winda kotwiczna ruse: брашпиль, кабестан slovake: navijak horizontálny (pre kotvy) ukraine: якірна лебідка, брашпиль administraj notoj