Varingjen/o PIV2 Varingjenoserĉi 'Varingjeno' [varingjen.0o] Franca esperanta vortaristo kaj beletristo (1901–1991), ĉefredaktisto de Plena Ilustrita Vortaro (PIV), tradukinto de diversaj verkoj, originala eseisto kaj poemisto foje uzinta kaŝnomojn: Poeto! Viglu via laring'! Jen | Nia persist' [pers/ist'; aludo al la Kajam-tradukoj] persista. Varingjen', | ree bonfaras al la verda gento [1]. Rim.: Laŭ la ekzemplo en PIV2 atribuita tie al Varingjeno, ŝajnas ke li mem preferis ĝuste ĉi tian transskribon: vi longe skribis al mi, amiko Varingjen'; en la literaturo, cetere, troveblas ankaŭ pli fonetika transskribo: la dorsa kovrilo de Eseoj III de Varengjeno [2]. 1. Gérald C. JERVIS: Saluto al Suplemento kompilita de Prof. Waringhien , La nica literatura revuo. N-ro 3 (1956, 1:3) p. 1082. Jorge Camacho: La Majstro kaj Martinelli, Budapeŝto, 1993 beloruse: Варэнг’ен (эсперантыст, пісьменьнік) ĉeĥe: G.Waringhien france: Gaston Waringhien germane: Gaston Waringhien hispane: Waringhien hungare: Waringhien itale: Waringhien japane: ヴァランギャン katalune: Waringhien nederlande: Gaston Waringhien pole: Gaston Waringhien portugale: Waringhien ruse: Гастон Варенгьен slovake: G.Waringhien ukraine: Варенґ’єн (есперантомовний письменник) varingjenaserĉi 'Varingjena' [varingjen.0a] Rilata al Varingjeno, al liaj verkaro, stilo: la nevalidecon de la varingjena rezono pruvas la fakto, ke oni povas returni la argumenton [3]. 3. Claude Piron: La bona lingvo, p. 81a beloruse: варэнг’енаў hungare: waringhieni, Waringhien-féle itale: waringhiano, di Waringhien katalune: waringhienià nederlande: op de manier van Waringhien, van Waringhien pole: w stylu Waringhien ruse: Варенгьенов administraj notoj