vanu/i NeoGlo vanuiserĉi 'vanui' [vanu.0i] (malofte) (poezie) [vanu.0i.KOMUNE] Malaperi 1: lastaj steloj de l’ ĉiel’ vanuas [1]; la hieraŭaj emocioj vanuis [2]. 1. Igorj Guberman, trad. Valentin Melnikov: Mi vivas pie..., Cerbe kaj Kore, 1999-122. Ivan Turgenev, trad. A. Korĵenkov: La unua amo, Jekaterinburg: Sezonoj, 1993 angle: vanish beloruse: зьнікаць ĉeĥe: mizet, zmizet, ztratit se ĉine: 涣然冰释 [huànránbīngshì], 渙然冰釋 [huànránbīngshì], 消逝 [xiāoshì], 寂滅 [jìmiè], 寂灭 [jìmiè], 消失 [xiāoshī] france: s'estomper (disparaitre), s'évanouir (disparaitre) germane: verblassen, (ver)schwinden, sich verflüchtigen, verfliegen hungare: elhal (átv), eltűnik (átv) katalune: esvair-se pole: znikać (poet.) portugale: desvanecer, esvanecer slovake: miznúť, stratiť sa ukraine: щезати, зникати, пропадати administraj notoj