uvul/o PV uvuloserĉi 'uvulo' [uvul.0o] Karna apendico, pendanta ĉe la mezo de la malantaŭa rando de la palata velo: la komenca sono de kuzo estas farata per la malantaŭa parto de la langodorso kontraŭ la malantaŭa parto de la velo, ĉe la uvulo [1]. 1. John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 2. Fonetiko angle: uvula beloruse: язычок (паднябенны), увула ĉeĥe: uvula, čip, čípek ĉine: 小舌 [xiǎoshé], 悬雍垂 [xuányōngchuí], 懸雍垂 [xuányōngchuí] finne: kitakieleke france: luette germane: Zäpfchen, Uvula hispane: úvula hungare: nyelvcsap, uvula itale: ugola japane: 口蓋垂 [こうがいすい], のどびこ nederlande: huig pole: języczek podniebienny portugale: úvula ruse: язычок, увула slovake: uvula, čapík ukraine: язичок, увула uvulaserĉi 'uvula' [uvul.0a] Rilata al uvulo: uvula ro (= ro produktata de la vibrado de la uvulo) kartava. angle: uvular beloruse: язычковы, увулярны germane: uvular japane: 口蓋垂の [こうがいすいの] ruse: язычковый, увулярный ukraine: язичковий, увулярний administraj notoj ~a: Mankas dua fontindiko. ~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.