uretr/o uretroserĉi 'uretro' [uretr.0o] La kanalo tra kiu urino fluas el la urina veziko kaj tra kiu ĉe virseksuloj spermo estas ejakulita1: la nura tubo nevidebla estis tiu kiun Ned povis senti en sia uretro [1]. uretero. 1. David Curtis: Koratako, Monato, 2002/01, p. 28 albane: uretër angle: urethra arabe: إِحْلِيل armene: միզուկ beloruse: урэтра, мачаспуск bengale: মূত্রনালি, মূত্রনালী ĉeĥe: močová trubice ĉine: 尿道 [niàodào] dane: urinrør estone: kusiti finne: virtsaputki france: urètre, urèthre galege: uretra germane: Harnröhre, Urethra greke: ουρήθρα hebree: שוֹפְכָה hinde: मूत्रमार्ग [mᘻtramᗑrg] hispane: uretra hungare: húgycső ide: uretro indonezie: uretra inuktitute: ᖁᕐᕆᕕᒃ islande: þvagrás itale: uretra japane: 尿道 [にょうどう] kartvele: შარდსაწვეთი katalune: uretra koree: 요도 kurde: pêşborî latinece: urethra litove: šlaplė maorie: pūaha mimi nederlande: urinebuis, pisbuis, plasbuis, urethra norvege: urinrør okcidentfrise: pisbuis perse: میزراه، پیشابراه pole: cewka moczowa portugale: uretra ruse: мочеиспускательный канал, уретра serbokroate: mokraćna cijev slovake: močová rúra slovene: sečnica sunde: urétra svede: urinrör telugue: ప్రసేకం turke: üretra ukraine: сечівник, уретра urdue: موترمارگ vjetname: ống đái, ống dẫn nước tiểu, niệu đạo volapuke: yurinatuib administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.