umbel/o umbeloserĉi 'umbelo' [umbel.0o] Infloresko, ĉe kiu la floroj troviĝas sur tigetoj, elkreskantaj el la sama punkto ĉiudirekten, simile al vergoj de ombrelo: umbelo de primolo, apiacoj; kunmetita aŭ duobla umbelo (el unu punkto elkreskas umbeletoj kiel ĉe multaj apiacoj). angle: umbel beloruse: парасонік (суквецьце) bulgare: сенник ĉeĥe: květenství, okolík, umbela ĉine: 伞形花序 [sǎnxínghuāxù], 傘形花序 [sǎnxínghuāxù], 伞状花序 [sǎnzhuànghuāxù], 傘狀花序 [sǎnzhuànghuāxù] finne: sarja (kukinto) france: ombelle germane: Dolde kunmetita aŭ duobla ~o: zusammengesetzte Dolde. hispane: umbela hungare: ernyő (virágzat) kunmetita aŭ duobla ~o: összetett ernyő. itale: ombrella (bot.) japane: 散形花序 [さんけいかじょ] katalune: umbel·la latinece: umbella nederlande: scherm (bot.), bloemscherm pole: baldach złożony (rośl.) portugale: umbela ruse: зонтик (соцветие) slovake: okolík ukraine: зонтик umbelaserĉi 'umbela' [umbel.0a] Rilata al umbelo: Ĉe serpentuma rivera turno, || ombrante ŝtonojn de moska put’, || en la umbela ornam’ viburno || sunumas branĉojn sur verda krut’. [1]. 1. Nikolao Hohlov: Viburno, Heroldo de Esperanto, 1959-05-01 beloruse: парасоністы pole: baldaszkowaty ruse: зонтичный (бот.) administraj notoj ~o: Mankas fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~a: Mankas dua fontindiko.