ubliet/o PIV1 ublietoserĉi 'ublieto' [ubliet.0o] (malofte) [ubliet.0o.HIS] Forgeskelo, punkelo; subtera, malkomforta, malvasta malliberejo, kiajn havis fortikaĵoj: en la plej profundaj kaj tenebraj ublietoj de la infero [1]. karcero1 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 2a, ĉapitro 11a, p. 453a angle: bottle dungeon, oubliette beloruse: цямніца, астрог, яма (вязьніца) ĉeĥe: lidomorna finne: kellarityrmä france: oubliette germane: Verlies itale: segreta (sost.) katalune: masmorra, tàvega pole: loch slovake: ľudomorňa ukraine: підземна в’язниця, кам’яний мішок administraj notoj