*trog/o PV *trogo serĉi 'trogo' [trog.0o] [trog.0o.AGR] Granda longforma kesto, en kiu oni donas manĝaĵojn aŭ trinkaĵon al bestoj: ili venis kaj ĉerpis akvon kaj plenigis la trogojn, por trinkigi la ŝafojn [1]; ŝi ĉirkaŭvindis lin kaj kuŝigis lin en staltrogon, ĉar ne estis loko por ili en la gastejo [2]; la rado turniĝis, la siteloj ĉerpis la akvon el la lageto kaj verŝis ĝin en trogon, metitan pli alte [3]; la farma mastrino bezonis knabinon por lavi la viŝilojn, purigi […] la trogon de l’ porkoj [4]. furaĝujo, kripo1 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 2:162. La Nova Testamento, Luko 2:73. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro XI4. C. Perrault, trad. P. Sarpy: Felo de Azeno, Rakontoj pri feinoj, Hachette, 1904 angle: trough beloruse: карыта, кармушка ĉeĥe: ledovcová proláklina, ledovcové koryto, trog ĉine: 澰 [liàn] france: auge germane: Trog hispane: pesebre, abrevadero hungare: vályú itale: trogolo japane: かいば桶 [かいばおけ], 水桶 [みずおけ], 水受け [すいうけ], 槽 [うけ] katalune: menjadora nederlande: trog pole: czerpak, fola, koryto, żłób portugale: cocho, gamela, tina ruse: корыто, кормушка (для животных) slovake: koryto, nádoba na maltu, válov ukraine: корито, годівниця, жолоб, буд. ящик для розчину administraj notoj