timbal/o SPV timbaloserĉi 'timbalo' [timbal.0o] [timbal.0o.MUZ] Frapinstrumento kun latuna sonkesto, kies tono estas regebla per pedalo: Ili ludas timbalojn / mane sen sovaĝ'. / Kelkaj flustras kaj tenas / lumojn ĉe la vizaĝ'. [1]; franca uverturo estas ofte aranĝita kun trumpeto kaj timbalo [2]. 1. G. Heym, trad. Cezar: Ĉiuj pejzaĝoj, Cezarpoezio, [2004?]2. Vikipedio, artikolo „franca uverturo“, 2007-03-13 angle: timpani, kettle drum, kettledrum bulgare: тимпан ĉeĥe: kotel, tympán france: timbale (musique) germane: Pauke hispane: timbal hungare: cimbalom itale: timballo, timpano japane: ティンパニ, タンバル katalune: timbala nederlande: pauk, keteltrom pole: kocioł (instrument) slovake: kotol, tympan ukraine: литаври, тимпан, страва, запечена в тісті, скоринка пирога і т.п. administraj notoj