tens/o PIV1 tensoserĉi 'tenso' [tens.0o] Tempo2: la verbojn ni modifas konjugacie per la finaĵoj -as, -is, -os por montri tenson en la indikativo (respektive prezencan, preteritan, kaj futuran) [1]; io rekte retrorigardas: la verba tenso estas la paseo [2]; la dua eraro temas pri verba interrespondado de tensoj, kiu en la latinidaj lingvoj estas iom komplika afero kompare kun la simpla esperanta strukturo [3]. 1. John Christopher Wells: Lingvistikaj aspektoj de Esperanto, 3. Morfologio2. Monato, Carlo Minnaja: Ankoraŭfoje: retrorigardo, 20043. Monato, Garvan Makaj': Kerno de la itala lingvo, 2014 administraj notoj