tenajl/o PVEF tenajloserĉi 'tenajlo' [tenajl.0o] [tenajl.0o.TEK] Speco de fera tenilo konsistanta el du krucigitaj pecoj, moveblaj kaj ligitaj per ŝraŭbo aŭ bolto kaj uzata por ion teni aŭ eltiri: la kradoj ardis, la tenajlo ardis [1]; Kasem kuspis la manikojn, malfermis tenajlon [2]; la kuracisto estas en la dormoĉambro apud la naskantino, subite malfermiĝas la pordo, kaj la kuracisto petas: – rapide alportu al mi tenajlon [3]. du tenajloj kaj kordotondilo (meze) GFDL [4] Rim.: Laŭ BL: (por aparta speco de metiistaj pinĉiloj) prefere diru tirpinĉilo; (ĝenerale por metiistaj pinĉiloj) prefere diru (metiista) pinĉilo. 1. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 312. Mahbube Mirkadiri: Donaco el vojaĝo, La Ondo de Esperanto, 2003:3 (101)3. Louis Beaucaire: Kruko kaj Baniko el Bervalo, Dissaltos la obstinaj baroj4. Brizzo22: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:01-Pliers.jpg angle: pincers, pliers, tongs beloruse: абцугі, клешчы, шчыпцы, кусачкі ĉeĥe: kleště ĉine: 鉗 [qián], 钳 [qián], 鉗子 [qiánzi], 钳子 [qiánzi], 拑 [qián], 箝 [qián], 夹钳 [jiāqián], 夾鉗 [jiāqián], 鉗板 [qiánbǎn], 钳板 [qiánbǎn] france: tenaille germane: Zange hispane: alicates, tenaza hungare: fogó japane: ペンチ, やっとこ, 釘抜き [くぎぬき] katalune: tenalles, estenalles, alicates nederlande: tang, nijptang, trektang pole: cęgi, obcęgi, kleszcze, szczypce, szczypy, kombinerki portugale: tenaz ruse: щипцы, клещи slovake: veľké kliešte ukraine: кліщі, щипці, гострозубці, кусачки administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.