Tartar/o PIV1 Tartaroserĉi 'Tartaro' [tartar.0o] [tartar.0o.MIT] (en la grekaj mitoj) Personigita plej profunda loko, punloko, de Hadeso: kun la helpo de la potencoj de Tartaro mi faros al mia malfeliĉa popolo tian spektaklon, ke dum jarcentoj ĝi min danke rememorados [1]; Kaj granda fiereco lin por ĉiam ⫽ De l’ tablo Jupitera defaligis ⫽ Kun granda malhonor’ en la Tartaron [2]. 1. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro XLIX2. J. W. Goethe, trad. L. L. Zamenhof: Ifigenio en Taŭrido, Ifigenio en Taŭrido angle: Tartarus france: Tartare germane: Tartaros latine: Tartarus malnovgreke: Τάρταρος administraj notoj