Åkot/o SPV ÅkotoserÄi 'ŝkoto' [sxkot.0o] [sxkot.0o.MAR] Ånuro ligita al la malsupra rando de velo por Äin laÅvole turni kaj teni: ili pendigis velon, kies Åkotojn ili tenis per la manoj [1]. kvazaÅ brasoj, kargoÅnuroj kaj Åkotoj estis personaj malamikoj de Äiu matroso [2]. 1. Lukiano, trad. G. Berveling: veraj rakontoj. - 20052. I. Efremov, trad. J. Finkel: Cutty Sark, Parto 2a, 2006 beloruse: ÑÐºÐ¾Ñ france: écoute (marine) germane: Schot (Segelleine) itale: scotta japane: å¸èç´¢ [ã»ããç´¢] pole: szot (lina) ruse: ÑÐºÐ¾Ñ ukraine: ÑÐºÐ¾Ñ administraj notoj