stol/o JED stoloserĉi 'stolo' [stol.0o] [stol.0o.TEKS] Longa koltuko pendanta de ĉirkaŭ la kolo ĝis la genuoj, portata de kristanaj pastroj dum diservo: en la mezo de la procesio […] oni vidis pastrojn en blankaj surplisoj el multekostaj puntoj aŭ en helsilkaj stoloj [1]; stolo estas ornato […] aranĝita per stofa strio ofte brodita, kies liturgiaj koloroj varias laŭ la liturgia tempo [2]. 1. Henri Heine: La Rabeno de Baĥaraĥ, Ĉapitro II2. Vikipedio, Stolo (liturgio) angle: stole (vestment), epitrachelion beloruse: епітрахіль ĉeĥe: štóla france: étole, épitrachelion germane: Stola, Epitrachelion hungare: stóla itale: stola (paramento sacro) japane: ストラ, 頸垂帯 [けいすいたい], ストール malnovgreke: ἐπιτραχήλιον nederlande: stool pole: stuła ruse: епитрахиль slovake: štóla (časť rúcha) ukraine: стола, єпитрахиль administraj notoj