4stamen/o Fab1 stamenoserĉi 'stameno' [stamen.0o] Maskla organo de la floro, ordinare konsistanta el fadeno portanta anteron kun la polenujoj: blankaj stelformaj lilioj kun sangruĝaj stamenoj [1]; blankaj diafanaj lilioj, kies flavaj stamenoj formis malgrandan oran harpon [2]; ĉiu floro en la ĝardeno de la paradizo estas plej dolĉa kuko kaj ĝiaj stamenoj estas plej delikata vino [3]; kloŝfloroj kun longaj, kvastsimilaj stamenoj [4]. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Sonorilo2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĝardeno de la paradizo3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĝardeno de la paradizo4. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, Perelin', la Noktarbaro angle: stamen beloruse: тычынка ĉeĥe: tyčinka ĉine: 花蕊 [huāruǐ], 蕊 [ruǐ], 雄蕊 [xióngruǐ] france: étamine germane: Staubblatt hungare: porzó japane: おしべ, 雄蕊 [おしべ] katalune: estam nederlande: meeldraad perse: پرچم (گیاهشناسی) ruse: тычинка slovake: tyčinka svede: ståndare ukraine: тичинка administraj notoj