^*spin/o ^PV

^*spino

serĉi 'spino'

[spin.0o]

1.: [spin.0o.ANA]; Tuto de la sinsekvaj vertebroj formantaj la dorsan parton de la skeleto ĉe la vertebruloj, t.e. vertebraro: en la lernejo ili tiel batis lin per bastonoj, ke krakis lia spino [1]; la malfeliĉulo […] rompis sian spinon en la regiono de kolaj vertebroj ^ChL; [la] sonoro […estis] mistera, io dolora, io fantoma, io nepriskribeble spinvibriga ^KKr; la nura mencio frostigas mian spinon ^KrM; laŭ la tuta spino suprenrampas terura percepto, kvazaŭ iu elborus la spinan medolon ^MortulŜip;
2.: [spin.0o.FIG]; (figure) Precipa akso, plej grava linio de io: ĉu vi memoras la spinon de la Movado? [2]; la libroj havas belan spinon, orumitajn kovrilojn kaj folio-eĝojn [3]; etaj kaj mezgrandaj entreprenoj kaj la metiistoj ― spino de la germana ekonomio [4]; la du ĉenoj de DNA: la rubandoj estas la spinoj de la ĉenoj, alternaj fosfataj kaj desoksiribozaj grupoj [5].

1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro XIII
2. Spomenka Štimec: Ombro sur interna pejzaĝo
3. Monato, Finnlando ― Libro-arto
4. Stefan Maul: Majstroverko, sed nur taktika, Monato, 2000/10, p. 8
5. Steĉjo Norvell: Riboj, Monato, 2000/11, p. 16-17

angle:: backbone 1. spine, spinal column
beloruse:: 1. пазваночнік, хрыбет 2. хрыбет
ĉeĥe:: páteř
ĉine:: 中坚 [zhōngjiān], 中堅 [zhōngjiān], 脊梁 [jǐliáng], 脊梁骨 [jǐlianggǔ], 脊椎 [jǐzhuī], 脊骨 [jǐgǔ], 膂 [lǔ:], 主干线 [zhǔgànxiàn], 主幹線 [zhǔgànxiàn]
france:: 1. colonne vertébrale, épine dorsale, rachis
germane:: 1. Rückgrat
hispane:: 1. columna vertebral 2. columna vertebral (fig.)
itale:: 1. colonna vertebrale, spina dorsale
japane:: スピン
nederlande:: 1. ruggegraat
perse:: ستون فقرات
pole:: 1. kręgosłup
portugale:: 1. espinha dorsal
ruse:: 1. позвоночник, хребет 2. хребет
slovake:: chrbtica, chrbtová kosť
ukraine:: хребет, гребінь (гори)