sofistik/o PIV2 sofistikoserĉi 'sofistiko' [sofistik.0o] 1.[sofistik.0o.HIS] Greka kaj romia antikva tradicio de rezon- kaj parolarto, precipe utilisma kontraste al pli teoria filozofio. 2.[sofistik.0o.FIG] (figure) Ĉia subtila, eventuale trompa parolado: ĉiuj homoj vidas, ke anstataŭ saĝeco regas malklereco aŭ sofistiko [1]. skolastiko, sofisto 1. Komenio, trad. M. Malovec: El la saĝo de Komenio, [vidita je 2006-08-23] beloruse: сафістыка ĉeĥe: sofistika france: sophistique (subst.) hungare: körmönfont okoskodás 1. szofisztika nederlande: sofistiek pole: sofistyka portugale: sofística ruse: софистика slovake: sofistika ukraine: софістика sofistikaserĉi 'sofistika' [sofistik.0a] 1.[sofistik.0a.HIS] Laŭ la metodoj de sofistiko, rilata al sofistiko. 2.[sofistik.0a.FIG] Tre aŭ tro subtila: tial tra la linioj de t.n. sofistika, eĉ absurda poezio lasu preterflugi la vortojn, tiel ke la asociado, la etoso riveliĝas [2]. 2. Poul Thorsen: Babile kun mi mem. - Beletra: 1996, Finbabile? beloruse: сафістыны hungare: körmönfont 1. szofisztikus nederlande: spitsvondig, vals redenerend 1. sofistisch pole: sofistyczny portugale: sofístico ruse: софистический administraj notoj