^*⁷Sofi/o, Zofi/o

^*Sofio, Zofio

serĉi 'Sofio'

serĉi 'o'

[sofi.0o]

: [sofi.0o.ino]; Virina antaŭnomo grekdevena: en la puplito kuŝis ŝia pupo Sofio kaj dormis, sed la malgranda Ida diris al ŝi: bedaŭrinde vi devas leviĝi, Sofio, kaj ne esti malkontenta, ke hodiaŭ nokte vi kuŝos en la tirkesto [1]; Sofio estis tute ne bela, tamen sen okulincitantaj malbonpunktoj [2]; edziĝe li prenu Zofion, ⫽ Edukatan de via moŝt’ [3]; ni ne povas ja forigi la hieraŭ akceptitan fraŭlino Sofion ^Marta; lia filino Sofio forestis en Ĥarkov, kiel kuracistino ^VivZam.

Rim.: Sofio nomiĝas ankaŭ la ĉefurbo de Bulgarujo.

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Floroj de la malgranda Ida
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, „Bela“
3. Adam Mickiewicz, trad. Antoni Grabowski: Sinjoro Tadeo, Libro III.

serĉi 'Sofinjo'

serĉi 'Sonjo'

[sofi.0njo]

: Karesa diminutivo de Sofio: Johanon, […] kaj Sofion iliaj gepatroj nomas Johanĉjo (aŭ Joĉjo), […] kaj Sonjo (aŭ Sofinjo). [4]; ne foriru, Sonjo! kriis Janjo, ne foriru! ^Marta; Zonjo saltis, manplaŭdis [5].

4. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 38
5. Adam Mickiewicz, trad. Antoni Grabowski: Sinjoro Tadeo, Libro V.