*7Sofi/o *Sofio serĉi 'Sofio' [sofi.0o] Virina antaŭnomo grekdevena: en la puplito kuŝis ŝia pupo Sofio kaj dormis, sed la malgranda Ida diris al ŝi: bedaŭrinde vi devas leviĝi, Sofio, kaj ne esti malkontenta, ke hodiaŭ nokte vi kuŝos en la tirkesto [1]; Sofio estis tute ne bela, tamen sen okulincitantaj malbonpunktoj [2]; ni ne povas ja forigi la hieraŭ akceptitan fraŭlino Sofion Marta ; lia filino Sofio forestis en Ĥarkov, kiel kuracistino VivZam . Rim.: Sofio nomiĝas ankaŭ la ĉefurbo de Bulgarujo. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Floroj de la malgranda Ida2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, „Bela“ angle: Sofia, Sophia, Sophie beloruse: Соф’я, Сафія ĉine: 苏菲 [Sūfēi], 蘇菲 [Sūfēi], 索菲 [suǒfēi] france: Sofia, Sophia, Sophie germane: Sophie japane: ソフィア pole: Zofia ukraine: Софія (ім’я), Софія (столиця) *Sofinjo, Sonjo serĉi 'Sofinjo' serĉi 'Sonjo' [sofi.0njo] Karesa diminutivo de Sofio: Johanon, (...) kaj Sofion iliaj gepatroj nomas Johanĉjo (aŭ Joĉjo), (...) kaj Sonjo (aŭ Sofinjo). [3]; ne foriru, Sonjo! kriis Janjo, ne foriru! Marta . 3. L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 38 beloruse: Зоська, Соня france: Soph' germane: Sonja pole: Zosia ukraine: Софійка, Соня, Зося administraj notoj