1simfoni/o simfonioserĉi 'simfonio' [simfon.0o] Komponaĵo por orkestro, kiu amplekse prezentas kelkajn motivojn laŭ unu ĉefa tonalo dum kvar partoj alterne rapid- kaj malrapid-ritmaj: simfonio de Betoveno [1]; la simfonion n-ro 75 D-maĵoran Joseph Haydn komponis en la jaro 1780 [2]. sonato 1. Monato, Alberto García Fumero: Laste (ĉu?) pri scienco kaj religio2. Vikipedio, 75-a simfonio (Haydn) angle: symphony beloruse: сымфонія ĉeĥe: symfonie ĉine: 交响乐 [jiāoxiǎngyuè], 交響樂 [jiāoxiǎngyuè], 交响曲 [jiāoxiǎngqǔ], 交響曲 [jiāoxiǎngqǔ], 交响 [jiāoxiǎng], 交響 [jiāoxiǎng] france: symphonie germane: Symphonie, Sinfonie hispane: sinfonía hungare: szimfónia itale: sinfonia japane: 交響曲 [こうきょうきょく], 交響楽 [こうきょうがく], シンフォニー katalune: simfonia nederlande: symfonie perse: سمفونی، سنفونی pole: symfonia ruse: симфония slovake: symfónia ukraine: симфонія administraj notoj