sikomor/o sikomoroserĉi 'sikomoro' [sikomo.0o] [sikomo.0o.BOT] Specio de figujo (Ficus sycomorus), arbo kies ligno estas neputriĝema: malhela arbareto de akacioj, sikomoroj kaj tamarindoj [1]. 1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, ĉapitro 1a angle: sycamore, sycamore fig, fig mulberry, mulberry fig, sycomore beloruse: сікамор ĉeĥe: sykomora ĉine: 槭 [qī] france: sycomore germane: Maulbeer-Feige, Eselsfeige, Sykomore hungare: szikomorfa, szikomorfüge japane: エジプトイチジク, イチジクグワ katalune: sicòmor latinece: Ficus sycomorus nederlande: wilde vijgenboom, sycomore pole: sykomor ruse: сикомор slovake: sykomora ukraine: сикомор administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.