2serenad/o serenadoserĉi 'serenado' [serena.0o] Koncerteto ludata dumnokte sub la fenestroj de iu, kiel montro de amo aŭ respekto: en la silentaj stellumaj noktoj la flugilhava kantisto faras serenadon al sia bonodora floro [1]; ĉar hodiaŭ estas la tago de naskiĝo de Marion kaj li pensis, ke li faros al ŝi plezuron, li alsendis ilin tien ĉi kun bileto, en kiu estis skribite, ke, se mi ĝin aprobas, ili alportu al ŝi serenadon BdV . 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Rozo de la tombo de Homero angle: serenade beloruse: сэрэнада ĉeĥe: serenáda ĉine: 小夜曲 [xiǎoyèqǔ] france: sérénade germane: Serenade hungare: szerenád itale: serenata japane: セレナーデ, 小夜曲 [さよきょく] katalune: serenata nederlande: serenade pole: serenada portugale: serenata, seresta ruse: серенада slovake: serenáda ukraine: серенада administraj notoj