sarir/o sariroserĉi 'sariro' [sarir.0o] [sarir.0o.BUD] Osto aŭ alia postrestaĵo de budao, de mortinta tre sankta monaĥo, konservata kiel relikvo: post sia nirvano Ŝakjamunio (565-485 a.K.) postlasis milojn da sariroj [1]; post la kremaciiĝo de la maljuna bonzino, aperis pli ol ducent verdaj kaj flavaj sariraj floroj [2]. 1. El ĉinaj gazetoj, El Popola Ĉinio, 1999-102. Ĉina Budhana Retejo Esperantista: Pli ol ducent sariroj de maljuna bonzino, 2006-07-16 angle: sarira ĉine: 舍利 [shèlì] france: sarira germane: Sarira itale: sharira pole: śarira (relikwia) administraj notoj