sangvin/a Z PV sangvinaserĉi 'sangvina' [sangvi.0a] [sangvi.0a.PSI] Temperamento karakterizata per optimismo, gajemo, ekscitiĝemo, forta eksterigo kaj ŝanĝiĝemo de emocioj: vi diras ĝin mem, kaj vi ne estas sangvina [1]; malantaŭe (staris) pluraj mezaĝuloj kaj junaj snoboj, kvar sangvinaj nomadoj (...) [2]. 1. C. Dickens, trad. L. L. Zamenhof: La batalo de l' vivo, 18912. J. Ribillard: Majstro M'saud kaj la kinarto, La nica literatura revuo, 2:6 angle: sanguine beloruse: сангвінічны ĉeĥe: prudký, sangvinický, vznětlivý ĉine: 爽朗的 [shuǎnglǎngde], 善感 [shàngǎn] france: sanguin (tempérament) germane: sanguinisch, temperamentvoll, heißblütig hungare: szangvinikjus, lobbanénykony, vérmes japane: 陽気な [ようきな], 楽天的な [らくてんてきな], 多血質の [たちしちの] nederlande: sanguineus, temperamentvol, vurig perse: دموی، حرارتی مزاج، بشاش pole: sangwiniczny portugale: sangüíneo ruse: сангвинический slovake: prudký, sangvinický, vznetlivý ukraine: санґвінічний sangvinuloserĉi 'sangvinulo' [sangvi.0ulo] [sangvi.0ulo.PSI] Homo havanta sangvinan temperamenton: enirinte sian kabineton li trovis tie la bofraton, sanan sangvinulon, kiu estis mem malpakanta sian valizon [3]. 3. L. Tolstoj, trad. V. Melnikov: La morto de Ivan Iljiĉ, 1997 beloruse: сангвінік ĉeĥe: prudký čl., sangvinik ĉine: 爽朗的人 [shuǎnglǎngderén] germane: Sanguiniker pole: sangwinik ruse: сангвиник slovake: prudký človek, sangvinik ukraine: санґвінік administraj notoj