1sabr/o sabroserĉi 'sabro' [sabr.0o] [sabr.0o.MIL] Longa glavo, kies iomete kurba klingo estas nur unuflanke tranĉa: dudek Turkoj, armitaj per sabroj kaj pafiloj, eskortis ilin [1]. 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, ligo de amikeco angle: sabre, saber beloruse: шабля ĉeĥe: šavle ĉine: 军刀 [jūndāo], 軍刀 [jūndāo], 佩剑 [pèijiàn], 佩劍 [pèijiàn], 馬刀 [mǎdāo], 马刀 [mǎdāo] france: sabre germane: Säbel hispane: sable hungare: szablya itale: sciabola japane: サーベル, 軍刀 [ぐんとう] katalune: sabre nederlande: sabel pole: pałasz, szabla portugale: sabre ruse: сабля slovake: šabľa svede: sabel ukraine: шабля administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.