^*ruz/a

Artifike kaj lerte trompa: urbanoj estas ordinare pli ruzaj, ol vilaĝanoj [1]; la ruza vilaĝano efektivigis sian projekton [2]; ruza kiel vulpo [3]; Jehu faris [la kunvokon] kun ruza intenco, por pereigi la servantojn de Baal [4]; la serpento estis pli ruza, ol ĉiuj kampaj bestoj, kiujn kreis Dio [5]; ĉiuj […] efektive estis singardaj kontraŭ la malbona Amoro, sed li tamen superruzis ilin, ĉar li estas tre lerta kaj ruza [6]; en la nokto la ruza rabisto palpas la pordon [7]; [ĝi] estis pli ruza [kaj] iris, kaŝante sin en anguloj tiel, ke neniu hundo ĝin vidis [8]; gardu vin kontraŭ la maljunulino, ŝi estas ruza kiel la diablo [9]; vi ludas la rolon de modestulino, sed mi konas vin jam de longe, vi estas ruza kanajlo [10]; tuj tiu ĉi mieno ŝanĝiĝas per ruza rideto ^Metrop ; io tamen en lia voĉtono kaj en lia mieno certigis al la ruza komercisto, ke li ne eraris [11]; eĉ vulpo plej ruza fine estas kaptata ^PrV . insida, subtila, sagaca

(ntr)

Esti ruza: ĉu povas homo ruzi kontraÅ­ Dio? tamen vi ruzas kontraÅ­ Mi [12]; neutile ruzi nun, nek elpensi mensogojn, mi ne vin kredus [13]; Josefino komprenis, ke ŝi devas ruzi kaj ŝajne aprobi la projektojn de la kapitano, por ilin koni kaj sekve ilin kontraÅ­batali pli sukceseble [14]. insidi¹

Ruza ago, intenco, rimedo: via frato venis kun ruzo kaj prenis vian benon [15]; iu intence mortigis sian proksimulon per ruzo [16]; pro lia saĝeco liaj ruzaĵoj sukcesos en lia mano, kaj li fieriĝos, kaj meze de paco li multajn pereigos [17]; li, kvankam li suspektis la ruzon, iris, eble tial, por ne elmontri […] al la aŭgustanoj vizaĝon gajan [18]; ruzaĵon neniigas singardeco [19]. insido

(tr)

Superi, trompi per ruzo: trompi ne penu min: vi ne admonos min nek superruzos [20]; nun tiu ĉi azeno lin superruzas [21]; li kaj lia sinjoro estis tute same vestitaj, por povi pli efike superruzi eventualajn persekutantojn [22]; nun ili nepre kredas, ke ili faris bonan kapton! kiel ni superruzis la sentaŭgulojn [23]?