rust/o

^*rusto

serÄi 'rusto'

[rust.0o]

: [rust.0o.KEM]; BrunruÄa fera oksido, kiu kovras per maldika tavolo la feron aÅ Åtalon troviÄantan en malseka aero: ne provizu al vi trezorojn sur la tero, kie tineo kaj rusto konsumas [1]; Ålosilo uzata ruston ne konas ^PrV.

1. La Nova Testamento, S. Mateo 6:19

angle:: rust
beloruse:: ÑÑÐ¶Ð°
ÄeÄ¥e:: rez (na kovu)
Äine:: éµé½ [tiÄxiÃ¹], éé [tiÄxiÃ¹], é½ [xiÃ¹], é [xiÃ¹], é¹è [xiÃ¹shÃ], éè [xiÃ¹shÃ]
france:: rouille Ålosilo uzata ~on ne konas: pierre qui roule n'amasse pas mousse.
germane:: Rost
hispane:: Ã³xido
hungare:: rozsda
japane:: ãã³, ãã³ç [ãã³ã³ãã]
nederlande:: roest
pole:: rdza
portugale:: ferrugem
ruse:: ÑÐ¶Ð°Ð²ÑÐ¸Ð½Ð°
slovake:: hrdza
svede:: rost
tibete:: à½à½à½ à¼

serÄi 'rusta'

[rust.0a]

: [rust.0a.KEM]; Kovrita de rusto: Åi eltiris el la poÅo la pezan kaj rustan Ålosilon ^Marta; la plugilo alportadis de tempo al tempo pecojn da rusta fero, sed estis malfacile rekoni, por kio Äi servis ^BdV.

serÄi 'rusti'

[rust.0i]

(ntr)

: [rust.0i.rustigxi]; RustiÄi: se li mortos, la tranÄilo rustos de la flanko, kien li foriris [2]; Otto fiere elÅarÄas el la senfundaj poÅoj rustintajn pistolojn ^Metrop; rustintaj relsurfacoj [3].

serÄi 'rustiĝi'

[rust.0igxi]

(ntr)

1.: [rust.0igxi.KEM]; KovriÄi per rusto: Äiu infano scias, ke latuno ne rustiÄas [4].
2.: [rust.0igxi.FIG]; (figure) Velki, malvigliÄi, ne plu bone funkcii: malnova amo, kiel oni diras, ne rustiÄas [5].

4. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Åipo, Rakonto de usona maristo, dua libro, Äapitro 24a
5. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, PaÅtistino kaj kamentubisto