roku/o PIV1 rokuoserĉi 'rokuo' [roku.0o] [roku.0o.KOS] Flavruĝa kolorilo el la semoj de bikso, per kiu indianoj ŝmiras la haŭton, kaj per kiu nutraĵindustrio kolorigas bombonojn kaj aliajn: ili […] ali-vestis ŝin per koloraj ĉifonoj, ŝmiris ŝian vizaĝon per fulgo kaj rokuo [1]. 1. G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent Jaroj da Soleco, Fonto, 1992 angle: bixin beloruse: арлеан (фарбавальнік) ĉeĥe: bixin, roucou france: rocou germane: Norbixin itale: oriana slovake: orleán ukraine: барвник із плодів бікси administraj notoj