*rip/o UV *ripo serĉi 'ripo' [rip.0o] 1.[rip.0o.ANA] Ĉiu el la kurbaj ostoj, kiuj ĉirkaŭas la bruston de homo aŭ besto: unu el ili lasis lin kun tri rompitaj ripoj, elartikigita ŝultro kaj […] subsangaĵoj BdV ; kaj Dio konstruis el la ripo, kiun li prenis de la homo, virinon [1]; mi lasos elŝiri al vi la koron el post la ripoj [2]; via propra koro […] kun timega tremado frapas viajn ripojn [3]; la ripoj sub ĝia taŭzita felo estis nombreblaj, la vertebroj ĉe la spino elstaris kiel la dentoj de segilo [4]. aŭ kuseno sub ripo, aŭ bato per vipo PrV . 2.[rip.0o.FIG] (figure) Io simila al ripo1; arka peco fortikiganta surfacon: ripo de folio, de ombrelo, de ŝipa skeleto; ni provis malsuprengrimpi la koridoran ŝakton, […] ni uzis la pordojn de la diversaj kajutoj kaj la ŝelajn ripojn kiel ŝtupojn [5]. arko, nervuro 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 2:222. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvina3. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvina4. Michael Ende, trad. Wolfram Diestel: La Senĉesa Rakonto, Fantomurbo5. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 47 angle: rib beloruse: рабро bretone: kostenn, kostezenn (askorn) bulgare: ребро ĉeĥe: žebro ĉine: 肋骨 [lèigǔ], 肋 [lèi], 骨子 [gǔzi] france: côte (anatomie) germane: Rippe 2. Spant hispane: costilla hungare: borda indonezie: iga, tulang rusuk itale: costola japane: 肋骨 [あばらぼね], あばら骨 [あばらぼね], 葉脈 [ようみゃく], うね, リブ, 補強材 [ほきょうざい], 肋材 [ろくざい] katalune: costella nederlande: rib pole: żebro portugale: costela rumane: coastă ruse: ребро (анат.) slovake: rebro tibete: རྩིབ་མ་ ukraine: ребро administraj notoj