*ren/o UV *reno serĉi 'reno' [ren.0o] Duobla organo sidanta en la lumba regiono kaj sekrecianta la urinon: prenu la tutan sebon, kiu kovras la internaĵon, kaj la reton de la hepato, kaj la du renojn, kaj la sebon, kiu estas sur ili, kaj incense bruligu ilin sur la altaro [1]; en miajn renojn Li pafis [2]; aparte estos helpataj infanoj kun reno-problemoj: por ili oni aĉetos hejmajn dializilojn [3]. 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 29:132. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Plorkanto 3:133. Zofia BANET-FORNALOWA/pg: Kiam orkestro fariĝas orkesto, Monato, 2000/05, p. 12 angle: kidney beloruse: нырка ĉeĥe: ledvina ĉine: 肾脏 [shènzàng], 腎臟 [shènzàng], 肾 [shèn], 腎 [shèn], 腰子 [yāozi] france: rein germane: Niere hispane: riñón hungare: vese indonezie: ginjal itale: rene japane: 腎臓 [じんぞう] katalune: ronyó nederlande: nier pole: nerka portugale: rim rumane: rinichi ruse: почка (анат.) slovake: oblička, ľadvina svede: njure tibete: མཁལ་རིལ་ ukraine: нирка surrenaserĉi 'surrena' [ren.sur0a] surrena glando beloruse: надныркавы france: surrénal indonezie: kelenjar adrenal, kelenjar anak ginjal, kelenjar suprarenalis itale: ghiandola surrenale, surrene katalune: suprarenal nederlande: suprarenalis pole: gruczoł nadnerczowy rumane: glandă suprarenală ukraine: наднирковий administraj notoj sur~a: Mankas dua fontindiko. sur~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.