radiofoni/o PV radiofonioserĉi 'radiofonio' [radiof.0o] 1.[radiof.0o.RAD] Sistemo de publika dissendado per elektromagnetaj ondoj kaj ricevo de la elsendoj per radioaparatoj: la Internacia Unio de Radiofonio [1]. radio3 2.[radiof.0o.TEL] Komuniksistemo, kiu uzas la proprecojn de elektromagnetaj ondoj: kial ĝuste la historia ortografio de la angla iel ajn ĝenu en la aviada radiofonio ― afero pure parolada ― supozeble por ĉiam restos sekreto komprenata nur de la polemikanta aŭtoro [2]; bedaŭrinde oni plu uzas malnovan nesekuran telefonan radiofonion kaj ankoraŭ ne transmigris al la pli sekura paketbaza datuma radiofonio [3]. 1. P. Vilain: Epizodo 35 - Inter la Mondmilitoj, tubaro, Esku, 2023-042. Pejno Simono: Ĉu ni mortu miskomprene? (2), Monato, 2000/10, p. 23-253. Pejno Simono: Prefere pakete, Monato, 2001/02, p. 13 beloruse: 1. радыёвяшчаньне 2. радыёфанія ĉeĥe: radiofonie, zast. rozhlas ĉine: 1. 广播 [guǎngbō], 廣播 [guǎngbō], 无线电广播 [wúxiàndiànguǎngbō], 無線電廣播 [wúxiàndiànguǎngbō], 无线电播放 [wúxiàndiànbōfàng], 無線電播放 [wúxiàndiànbōfàng], 无线电台 [wúxiàndiàntái], 無線電臺 [wúxiàndiàntái] france: 1. radiophonie 2. radiotéléphonie germane: 1. Rundfunk 2. Funk, Mobilfunk, Drahtlostechnik hungare: 1. rádiózás, rádiófónia 2. vezeték nélküli távközlés japane: ラジオ放送 [らじおほうそう], 無線電話 [むせんでんわ] nederlande: 1. radio, radiofonie 2. draadloze telefonie pole: radiofonia, radio portugale: 1. radiofonia rumane: radio ruse: 1. радиовещание 2. радиофония slovake: rozhlas, rádiofónia administraj notoj